4 βιβλία για τον (δύσκολο) Χειμώνα που έρχεται

#30: Τέσσερα βιβλία για τον Χειμώνα που έρχεται

(1100 λέξεις. Χρόνος διαβάσματος: 4 λεπτά)

Ψάχνοντας στις πρόσφατες μου αγορές από το Amazon (δηλαδή των τελευταίων τριών χρόνων) συνειδητοποίησα ότι δεν διαβάζω τόσα πολλά βιβλία όσα νόμιζα. Τουλάχιστον, όχι τόση λογοτεχνία, ώστε να έχω εύκαιρες πέντε-δέκα προτάσεις που θα ξέρω ότι δεν θα είναι τέρμα esoteric.

Τι εννοώ “esoteric”; Ότι αν προτείνω εδώ βιβλία για Computer Graphics ή .Net Software Architecture δεν νομίζω να έχει πέραση.

Όπως και αν κάνω τη λίστα απλά το “Τοπ-10 των Μουρακαμοβιβλίων” πάλι θα φάω κράξιμο, γιατί στην πραγματικότητα απλώς διαβάζω τα βιβλία του Μουρακάμι ξανά και ξανά (το South of the border το έχω διαβάσει 5 φορές πια) και όποτε βγάζει καινούργιο κάθε μερικά χρόνια, μπαίνει κι εκείνο στο rotation.

Αλλά η όλη φετινή φάση, με τις καραντίνες και την αποχή από το έξω είναι πρώτης τάξεως ευκαιρία για λίγο διάβασμα, ή και για να ανακαλύψουμε νέους συγγραφείς και είδη.

Γι’ αυτό, θα κάνω εδώ μια λιστούλα με 4 βιβλία που μου αρέσουν πολύ και σας προτείνω για διαφορετικούς λόγους. Και μετά περιμένω να ακούσω και τις δικές σας προτάσεις, στο thread που θα ανοίξω στο Discussion Group.

Walden - Henry Thoreau | Public

Ο Χένρυ, παλικάρι του 1800 στην Αμερική, αποφάσισε να αφήσει πίσω του την κανονική, καθημερινή ζωή με τη πίεση, την καριέρα και όλα τα κακά του κόσμου, για να πάει να ζήσει μια απλή ζωή, για δύο χρόνια, σε μια καλύβα, δίπλα σε μια λίμνη που τη λέγανε Walden.

Το όνομα αυτής της αληθινής λίμνης κάνει ηχητικό παιχνίδι με τη φράση “Walled-in”, δηλαδή κλεισμένος μέσα σε τοίχους, που είναι αυτό που ζούμε σήμερα.

Ο Thoreau, έζησε εκείνα τα δύο χρόνια έξω στη φύση, αλλά αποκλεισμένος από πολλά που κι εμείς χάσαμε απότομα μέσα στην πανδημία, όπως την επαφή με πολλούς ανθρώπους, τα ταξίδια αλλά, για πολλούς, και τον υπερκαταναλωτισμό.

Δείτε το βιβλίο σαν μια μυθιστοριοποιημένη εκδοχή μιας αληθινής ιστορίας, που μας θυμίζει την πραγματική, απλή ζωή που πολλοί είχαμε ξεχάσει και το πως το αντιμετωπίζει ένας άνθρωπος ζώντας σε μια καλύβα, μόνος του.

Με άλλα λόγια, μια βίβλος για την απλή ζωή - που θεωρείται, αν αυτό παίζει ρόλο, και ένα από τα πιο influencing βιβλία της παγκόσμιας λογοτεχνίας.

Το Κουρδιστό Πουλί - Haruki Murakami | Αγγλικό Amazon

Είμαι Μουρακαμικός. Το έχω πει και το ξαναλέω. Ο τύπος απλά αγγίζει το γούστο μου σχεδόν στο εκατό τοις εκατό. Οπότε, απλά διαβάζω τα βιβλία του ξανά και ξανά, όπως άλλοι τρώνε Big Mac για όλη τους τη ζωή.

Αλλά, από την άλλη, είναι περίεργος συγγραφέας. Όλα τα βιβλία του είναι παρόμοια στα themes, αλλά για έναν νέο αναγνώστη, το να ξεκινήσει από το “λάθος” βιβλίο του, μπορεί να τον ξενίσει υπερβολικά και να τον αποφύγει άδικα.

Και εδώ έρχεται το “Κουρδιστό Πουλί”. Το πιο Μουρακαμικό, για μένα, από όλα τα βιβλία του. Το αρχετυπικό Μουρακάμι-βιβλίο, που περιλαμβάνει όλα του τα βίτσια και τις εμμονές σε απόλυτη ισορροπία, γραμμένο σε πρώτο πρόσωπο (όπως πρέπει για ένα βιβλίο του), σωστά δουλεμένο και ποιοτικό - και αρκετά μεγάλο για να είναι χορταστικό, χωρίς να το παρακάνει σαν το φλύαρο 1Q84.

Το στόρι; Ένας τύπος ψάχνει να βρει τη γάτα του που χάθηκε και μετά από αρκετά κεφάλαια καταλήγει να έχει υπερφυσικές δυνάμεις μέντιουμ μπαίνοντας βαθιά σε σκοτεινά πηγάδια.

Τα βιβλία του Μουρακάμι, όμως, δεν είναι plot-books, αλλά ταξίδια, που πρέπει να τα περπατήσεις για να τα νιώσεις. Οπότε, το προτείνω με όλη μου την καρδιά, ειδικά για τους επόμενους, κρύους μήνες.

Ελλάδα - Βιογραφία ενός σύγχρονου έθνους, Beaton Roderick | Public

Όσο μου την βαρούσε η ιστορία που μας μάθαιναν στο σχολείο (γιατί 1. Ήταν προπαγανδιστικού στυλ, και 2. Γιατί ήθελαν να μαθαίνουμε ημερομηνίες απ’ έξω) άλλο τόσο η ιστορία είναι σήμερα ένα από τα λίγα πράγματα που μου προκαλούν δέος.

Μιλάμε, ανοίγω την Wikipedia σε κάποιο ιστορικό γεγονός και οδηγούμαι στο να ανοίξω ακόμη 20 tabs που διαβάζοντάς τα μου θυμίζουν το πόσο λίγα ξέρω για τον κόσμο και το πόσο περίπλοκες δυναμικές έχουν οι ανθρώπινες κοινωνίες, μέσα στα χρόνια.

Η Ελλαδίτσα μας, λοιπόν, που δεν είναι παρά ένα πολύ μικρό κομματάκι του σύγχρονου ανθρώπινου πολιτισμού, έχει τόσο μπάχαλο και μπερδέματα στην πρόσφατή της ιστορία, που όποιος δεν γνωρίζει, θα πάθει μεγάλη πλάκα.

Ένα ενδιαφέρον για φέτος, πέραν από τον Covid, είναι πως η Ελλάδα έχει τα 200ά της γενέθλια. 200 χρόνια από την επανάσταση και την ίδρυση του μοντέρνου Ελληνικού κράτους.

Αυτό που ξέρουμε ως Ελλάδα, υπάρχει πάνω-κάτω 200 χρόνια παιδιά. Ακόμη και αυτά, όμως, δεν είναι 200 καθαρά χρόνια εξέλιξης, αφού περιλάμβαναν κατοχές, εμφυλίους, παγκοσμίους και ότι άλλο θέλετε. Στην πράξη, αυτό που εμείς οι νέοι ξέρουμε ως Ελλάδα, υπάρχει πολύ λιγότερο από 100 χρόνια. Τα Δωδεκάνησα, ας πούμε, έγιναν κομμάτι του κράτους το 1947. Πριν ήταν Ιταλικά.

Και επειδή όλα αυτά έχουν τεράστιο ενδιαφέρον, θέλω να προτείνω το βιβλίο που διαβάζω αυτόν τον καιρό. Τη Βιογραφία ενός Σύγχρονου Έθνους, του Roderick, που είναι επιστήμονας μελετητής της ιστορίας μας.

Είναι μια πολύ καλογραμμένη βιογραφία του έθνους που ξεκινάει από τις παλιές μας ρίζες, ψάχνοντας να ορίσει “τι σημαίνει Έλληνας” και καταλήγει μέχρι το σήμερα. Και πολλές φορές ανοίγει τα μάτια μας σχετικά με το που ξεκινάει και που τελειώνει αυτό που λέμε “Ελλάδα”.

Atlas Shrugged - Ayn Rand | Public

Δύο μεγάλα (από θέμα σελίδων) βιβλία προσπάθησα να διαβάσω στο Βερολίνο: Το Atlas Shrugged και τους Αδερφούς Καραμαζόφ. Το δεύτερο ακόμη το έχω στη 50η σελίδα. Οπότε, ας μιλήσουμε για την Ayn Rand.

Η κυρία Rand ήταν μια Αμερικανίδα συγγραφέας, που όμως είχε γεννηθεί στην κομμουνιστική Ρωσία. Με αυτά που είδε, έγινε ακραία αντι-κομμουνίστρια και έφτιαξε μια κοσμοθεωρία σχετικά με την αξία του ατόμου (σε αντίθεση με τον κολεκτιβισμό) και την ιδέα ότι όλα τα καλά πράγματα ξεκινούν από μεμονωμένους ανθρώπους που είναι φωτισμένοι δημιουργοί.

Επειδή η καπιταλιστική Αμερικάνικη κουλτούρα, σήμερα πουλάει (όλως περιέργως) μια υπερ-collectivist τάση, ότι «ο ατομισμός είναι κακός» ή ότι «αν έχεις διαφορετική άποψη από τη μάζα, είσαι φασίστας», εγώ θέλω να προτείνω ένα βιβλίο σαν της Rand που είναι κάτι σαν αντίδοτο στην μιζέρια της μάζας.

Στο Atlas Shrugged, σε μια παρακμιακή κοινωνία φτιαγμένη από καταναλωτές (όπως καλή ώρα, σήμερα), οι λιγοστοί πραγματικοί δημιουργοί των πάντων (επιστήμονες, βιομήχανοι, εφευρέτες, μηχανικοί) αποφασίζουν να τα παρατήσουν και να πάνε να κρυφτούν σε ένα νησί, ώστε να καταλάβει ο υπόλοιπος κόσμος “ποιός γυρνούσε τον τροχό”.

Άρα, είναι ένα πολιτικό βιβλίο (του 1957, μην ξεχνάμε) σε μορφή μυθιστορήματος. Είναι ΤΟ αντι-κομμουνιστικό βιβλίο. Το προηγούμενο καλοκαίρι διάβαζα Marx, υπόψιν. Και οι δύο πλευρές έχουν κάτι να πουν.

Τώρα, σαν βιβλίο είναι λίγο φλύαρο. Αν ήμουν ο editor της θα έκοβα το μισό. Αλλά σε μεγάλο βαθμό είχε πλάκα και το ότι το διάβασα όλο, παρά το μέγεθός του, δείχνει ότι, προσωπικά, μου άρεσε. Και επίσης, θέλω να το προτείνω, γιατί στην Ελλάδα τουλάχιστον, νομίζω πως δεν είναι αρκετά γνωστό. (Στην Αμερική είναι πολύ γνωστό, και έχει και ακραίους haters).

Τι γίνεται, φίλοι;

🎅 Άντε και μπαίνουμε στην τελική ευθεία για Χριστούγεννα. Όχι πως θα καταλάβουμε και πολλά φέτος. Πιο πολύ νιώσαμε την (online) black friday, όπου προσωπικά αγόρασα κάτι RGB smart λάμπες για να κάνω το set-up του γραφείου μου, όπου περνάω πια όλη μου τη ζωή, λίγο πιο πωρωτικό. (Θα μοιραστώ φωτό όταν το στήσω)

Στο θέμα των βιβλιο-προτάσεων

📚 Έκανα εγώ τέσσερις ταπεινές προτάσεις, αλλά θα ήθελα να μοιραστείτε κι εσείς τις δικές σας, αφού φαντάζομαι πως πολλοί από εμάς ψάχνουμε κάτι καινούριο για να διαβάσουμε.

👉 Ανοίγω αμέσως ένα νέο thread στο groupάκι μας στο Facebook και περιμένω τις προτάσεις σας. 

ps. Φτάσαμε αισίως στο 30ο newsletter! Πάμε τώρα για τα 100...